Με τον Λάζαρο Μαύρο
Η Τ Α Ν ΤΕΤΑΡΤΗ 31 Ιανουαρίου 1996 που στην «κρίση» των Ιμίων θυσιάστηκαν, με το ελικόπτερο της φρεγάτας «Ναυαρίνο», οι δύο υποπλοίαρχοί μας του Πολεμικού Ναυτικού, Χρήστος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλλοψός. Την προηγούμενη μέρα 30.1.1996 δημοσιεύσαμε στην καθημερινή μας στήλη στη «Σ», στο αρθρίδιο υπό τον τίτλο «Για έναν ξερόροτσο», και τα εξής:
Ε Ν Α Σ ΡΟΤΣΟΣ, ξερόροτσος μέσ’ την θάλασσα, όπως θα λέγαμε στην κυπριακή διάλεκτο, είν’ η βραχονησίδα Ίμια, ανάμεσα Καλύμνου και Αλικαρνασσού, την οποία ορέγονται να μας φάνε οι Τούρκοι. Γι’ αυτόν τον ξερόροτσο οι Έλληνες οφείλουμε να πείσουμε και τους Τούρκους επιδρομείς και τους πάτρωνες, υποστηρικτές, εξοπλιστές και χρηματοδότες τους, κ.κ. Κλίντον [ΗΠΑ], Κολ [Γερμανία], Μέιτζορ [Βρετανία], Σιράκ [Γαλλία] κ.ά., ότι βρισκόμαστε στις επάλξεις με φυσίγγιο στη θαλάμη, έτοιμοι κι αποφασισμένοι να πιέσουμε τη σκανδάλη, αν χρειαστεί. Διότι, δεν πρόκειται, στην ουσία, απλώς και μόνο για μισή σπιθαμή εδάφους, δεν πρόκειται για έναν έρημο ξερόροτσο μεσ’ την θάλασσα, αλλά πρόκειται για μια προσχεδιασμένη και διαρκώς επαναλαμβανόμενη τακτική του αποκρουστικού και επιδρομικού τουρκικού κράτους με σαφέστατους στόχους:
1. ΝΑ ΘΕΤΕΙ υπό διαρκή αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο ανατολικό μας Αιγαίο.
2. ΝΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΕΙ διεθνώς και εις ευήκοα ώτα πλανηταρχών, πατρώνων κ.ά. τον όρο «αμφισβητούμενες περιοχές», για τους ελληνικούς χώρους που από παλιά έθεσε ως στόχους ο επεκτατισμός της Τουρκίας.
3. ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ τις αντιστάσεις, την εγρήγορση και την αποφασιστικότητα του Ελληνισμού, ονειρευόμενη η Άγκυρα να βρει και εκεί, στο Αιγαίο, αντίστοιχους Διζωνικούς Συμβιβαστές, όπως, κακή ώρα, βρήκε για το Κυπριακό.
4. ΝΑ ΑΝΑΠΤΕΡΩΣΕΙ το ηθικό του τουρκικού σοβινισμού εντός της τουρκικής επικράτειας, που έχει τρωθεί από την 12χρονη [1984-1996] αδυναμία του φασιστικού τουρκικού κράτους και των ενόπλων του δυνάμεων να εξοντώσουν τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα που διεξάγουν οι Κούρδοι υπό την ηγεσία του ηρωικού ΡΚΚ.
Ε Ι Ν Α Ι λοιπόν σαφέστατο το καθήκον των Ελλήνων να δείξουμε και να πείσουμε, σε όλο το εύρος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου, ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι, με φυσίγγιο στην θαλάμη, για τα Ίμια και κάθε Ίμια τής ύπαρξης και της αξιοπρέπειάς μας.
Α Υ Τ Α γράφαμε την προηγούμενη της θυσίας Καραθανάση, Βλαχάκου, Γιαλλοψού. Άλλα, όμως, είχαν κατά νουν, οι -δυστυχώς δυστυχέστατα- επικεφαλής, τότε, του Ελληνισμού κ.κ. Κώστας Σημίτης και Θεόδωρος Πάγκαλος…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θα ωφελούσε, άραγε, τους καλοπροαίρετους μελετητές της εθνικής ήττας στα Ίμια 1996 επί Σημίτη, να κάνουν τις συγκρίσεις με την «κρίση του Μαρτίου 1987» επί Ανδρέα Παπανδρέου που υποχώρησαν οι Τούρκοι και, ιδίως, να μελετήσουν ξανά, με πάσαν προσοχή, το εκδοθέν στον ενδιάμεσο χρόνο, το έτος 1992, βιβλίο των καθηγητών Παναγιώτη Ήφαιστου και Αθανάσιου Πλατιά, με τίτλο «Ελληνική Αποτρεπτική Στρατηγική», εκδ. Παπαζήση, για να συμπεράνουν τα έκτοτε και μονίμως δέοντα;
Ε Ν Α Σ ΡΟΤΣΟΣ, ξερόροτσος μέσ’ την θάλασσα, όπως θα λέγαμε στην κυπριακή διάλεκτο, είν’ η βραχονησίδα Ίμια, ανάμεσα Καλύμνου και Αλικαρνασσού, την οποία ορέγονται να μας φάνε οι Τούρκοι. Γι’ αυτόν τον ξερόροτσο οι Έλληνες οφείλουμε να πείσουμε και τους Τούρκους επιδρομείς και τους πάτρωνες, υποστηρικτές, εξοπλιστές και χρηματοδότες τους, κ.κ. Κλίντον [ΗΠΑ], Κολ [Γερμανία], Μέιτζορ [Βρετανία], Σιράκ [Γαλλία] κ.ά., ότι βρισκόμαστε στις επάλξεις με φυσίγγιο στη θαλάμη, έτοιμοι κι αποφασισμένοι να πιέσουμε τη σκανδάλη, αν χρειαστεί. Διότι, δεν πρόκειται, στην ουσία, απλώς και μόνο για μισή σπιθαμή εδάφους, δεν πρόκειται για έναν έρημο ξερόροτσο μεσ’ την θάλασσα, αλλά πρόκειται για μια προσχεδιασμένη και διαρκώς επαναλαμβανόμενη τακτική του αποκρουστικού και επιδρομικού τουρκικού κράτους με σαφέστατους στόχους:
1. ΝΑ ΘΕΤΕΙ υπό διαρκή αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο ανατολικό μας Αιγαίο.
2. ΝΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΕΙ διεθνώς και εις ευήκοα ώτα πλανηταρχών, πατρώνων κ.ά. τον όρο «αμφισβητούμενες περιοχές», για τους ελληνικούς χώρους που από παλιά έθεσε ως στόχους ο επεκτατισμός της Τουρκίας.
3. ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ τις αντιστάσεις, την εγρήγορση και την αποφασιστικότητα του Ελληνισμού, ονειρευόμενη η Άγκυρα να βρει και εκεί, στο Αιγαίο, αντίστοιχους Διζωνικούς Συμβιβαστές, όπως, κακή ώρα, βρήκε για το Κυπριακό.
4. ΝΑ ΑΝΑΠΤΕΡΩΣΕΙ το ηθικό του τουρκικού σοβινισμού εντός της τουρκικής επικράτειας, που έχει τρωθεί από την 12χρονη [1984-1996] αδυναμία του φασιστικού τουρκικού κράτους και των ενόπλων του δυνάμεων να εξοντώσουν τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα που διεξάγουν οι Κούρδοι υπό την ηγεσία του ηρωικού ΡΚΚ.
Ε Ι Ν Α Ι λοιπόν σαφέστατο το καθήκον των Ελλήνων να δείξουμε και να πείσουμε, σε όλο το εύρος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου, ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι, με φυσίγγιο στην θαλάμη, για τα Ίμια και κάθε Ίμια τής ύπαρξης και της αξιοπρέπειάς μας.
Α Υ Τ Α γράφαμε την προηγούμενη της θυσίας Καραθανάση, Βλαχάκου, Γιαλλοψού. Άλλα, όμως, είχαν κατά νουν, οι -δυστυχώς δυστυχέστατα- επικεφαλής, τότε, του Ελληνισμού κ.κ. Κώστας Σημίτης και Θεόδωρος Πάγκαλος…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θα ωφελούσε, άραγε, τους καλοπροαίρετους μελετητές της εθνικής ήττας στα Ίμια 1996 επί Σημίτη, να κάνουν τις συγκρίσεις με την «κρίση του Μαρτίου 1987» επί Ανδρέα Παπανδρέου που υποχώρησαν οι Τούρκοι και, ιδίως, να μελετήσουν ξανά, με πάσαν προσοχή, το εκδοθέν στον ενδιάμεσο χρόνο, το έτος 1992, βιβλίο των καθηγητών Παναγιώτη Ήφαιστου και Αθανάσιου Πλατιά, με τίτλο «Ελληνική Αποτρεπτική Στρατηγική», εκδ. Παπαζήση, για να συμπεράνουν τα έκτοτε και μονίμως δέοντα;
http://www.sigmalive.com/simerini/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου