ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
Η δεύτερη ανασκόπηση της απόδοσης της Κύπρου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο καταγράφει αριθμό κινδύνων που προκύπτουν από την εφαρμογή προγράμματος που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε παρεκκλίσεις.
Παρά την πρόοδο, δεν υπάρχουν περιθώρια για παρεκκλίσεις από την εφαρμογή του μνημονίου. Και τούτο γιατί υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι να μην υλοποιηθεί.
Σημειώνεται (ότι) μια παρατεταμένη ύφεση με πολλές επιπτώσεις στο δημοσιονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα, θα απαιτούσε άμεσες πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες. Χωρίς τις χρηματοδοτικές ανάγκες θα είχαμε κίνδυνο για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Ο πιο βασικός κίνδυνος μιας τέτοιας εξέλιξης θα ήταν η πολύ μεγάλη δυσκολία στο να αντιμετωπισθεί η υλοποίηση του προγράμματος.
Ποιοι όμως είναι οι πιο μεγάλοι κίνδυνοι που θα οδηγούσαν σε εκτροχιασμό;
1ον Ο αντίκτυπος της τραπεζικής κρίσης στην οικονομία δεν είναι βέβαιο που οδηγεί. Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα δεν είναι η αναμενόμενη και φαίνεται ότι θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθεί. Τούτο θα φέρνει συνεχώς μη καταθέσεις και κατά συνέπεια αδυναμία δανεισμού από τις τράπεζες. Τούτο θα δώσει πολύ αργά την επανεκκίνηση της οικονομίας.
2ον Η διαδικασία αναμόχλευσης θα αναμένεται να είναι παρατεταμένη, που θα οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη ύφεση και σε αδυναμία ανάκαμψης.
Τούτο θα είχε αρνητικά αποτελέσματα στο ενεργητικό των τραπεζών, που δε θα είχαν κερδοφορία και συνεπώς θα είχαν ανάγκη από πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες.
3ον Η καθυστέρηση στην άρση των περιοριστικών μέτρων θα επηρεάζει αρνητικά την τραπεζική δραστηριότητα.
4ον Η άμεση ή και πρόωρη άρση των περιοριστικών μέτρων θα θέσει σε κίνδυνο την σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα.
5ον Οι εντάσεις μεταξύ Κυβέρνησης και Κεντρικής Τράπεζας, οι ανακρίσεις, οι παραιτήσεις, οι διαφωνίες εντός του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε καθυστερήσεις στην εφαρμογή της πολιτικής στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
6ον Και το κερασάκι στην τούρτα, η ανεργία. Η επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών θα θέσουν υπό αμφισβήτηση τη δημοσιονομική πορεία εξυγίανσης.
7ον Τα κατεστημένα συμφέροντα θα εμποδίσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης.
Μέσα σε τούτο το σκηνικό, το Economist βάζει την Ελλάδα μαζί με την Αργεντινή, την Αίγυπτο, τη Βενεζουέλα, την Μπαγκλαντές και το Λίβανο στις χώρες «πολύ ψηλού ρίσκου».
Την Κύπρο, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τις χώρες Αλβανία. Βουλγαρία, Ρουμανία, την Αιθιοπία και Ουκρανία τις βάζει ως χώρες «ψηλού ρίσκου».
Αμέσως μετά κατατάσσει την Ιρλανδία και την Ιταλία σε χώρες «ενδιάμεσου ρίσκου».
Η όλη αυτή κατάσταση καταρτίστηκε από ομάδα αναλυτών του Economist.
Όπως εξηγεί το μέλος της ομάδας, η Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για ξέσπασμα ταραχών. Το κυρίαρχο θέμα για ταραχές είναι η διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στις κυβερνήσεις.
http://www.maxhnews.com
Η δεύτερη ανασκόπηση της απόδοσης της Κύπρου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο καταγράφει αριθμό κινδύνων που προκύπτουν από την εφαρμογή προγράμματος που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε παρεκκλίσεις.
Παρά την πρόοδο, δεν υπάρχουν περιθώρια για παρεκκλίσεις από την εφαρμογή του μνημονίου. Και τούτο γιατί υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι να μην υλοποιηθεί.
Σημειώνεται (ότι) μια παρατεταμένη ύφεση με πολλές επιπτώσεις στο δημοσιονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα, θα απαιτούσε άμεσες πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες. Χωρίς τις χρηματοδοτικές ανάγκες θα είχαμε κίνδυνο για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Ο πιο βασικός κίνδυνος μιας τέτοιας εξέλιξης θα ήταν η πολύ μεγάλη δυσκολία στο να αντιμετωπισθεί η υλοποίηση του προγράμματος.
Ποιοι όμως είναι οι πιο μεγάλοι κίνδυνοι που θα οδηγούσαν σε εκτροχιασμό;
1ον Ο αντίκτυπος της τραπεζικής κρίσης στην οικονομία δεν είναι βέβαιο που οδηγεί. Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα δεν είναι η αναμενόμενη και φαίνεται ότι θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθεί. Τούτο θα φέρνει συνεχώς μη καταθέσεις και κατά συνέπεια αδυναμία δανεισμού από τις τράπεζες. Τούτο θα δώσει πολύ αργά την επανεκκίνηση της οικονομίας.
2ον Η διαδικασία αναμόχλευσης θα αναμένεται να είναι παρατεταμένη, που θα οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη ύφεση και σε αδυναμία ανάκαμψης.
Τούτο θα είχε αρνητικά αποτελέσματα στο ενεργητικό των τραπεζών, που δε θα είχαν κερδοφορία και συνεπώς θα είχαν ανάγκη από πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες.
3ον Η καθυστέρηση στην άρση των περιοριστικών μέτρων θα επηρεάζει αρνητικά την τραπεζική δραστηριότητα.
4ον Η άμεση ή και πρόωρη άρση των περιοριστικών μέτρων θα θέσει σε κίνδυνο την σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα.
5ον Οι εντάσεις μεταξύ Κυβέρνησης και Κεντρικής Τράπεζας, οι ανακρίσεις, οι παραιτήσεις, οι διαφωνίες εντός του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε καθυστερήσεις στην εφαρμογή της πολιτικής στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
6ον Και το κερασάκι στην τούρτα, η ανεργία. Η επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών θα θέσουν υπό αμφισβήτηση τη δημοσιονομική πορεία εξυγίανσης.
7ον Τα κατεστημένα συμφέροντα θα εμποδίσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης.
Μέσα σε τούτο το σκηνικό, το Economist βάζει την Ελλάδα μαζί με την Αργεντινή, την Αίγυπτο, τη Βενεζουέλα, την Μπαγκλαντές και το Λίβανο στις χώρες «πολύ ψηλού ρίσκου».
Την Κύπρο, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τις χώρες Αλβανία. Βουλγαρία, Ρουμανία, την Αιθιοπία και Ουκρανία τις βάζει ως χώρες «ψηλού ρίσκου».
Αμέσως μετά κατατάσσει την Ιρλανδία και την Ιταλία σε χώρες «ενδιάμεσου ρίσκου».
Η όλη αυτή κατάσταση καταρτίστηκε από ομάδα αναλυτών του Economist.
Όπως εξηγεί το μέλος της ομάδας, η Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για ξέσπασμα ταραχών. Το κυρίαρχο θέμα για ταραχές είναι η διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στις κυβερνήσεις.
http://www.maxhnews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου