Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Αναφέρομαι στο άρθρο του αγαπητού Σάββα Ιακωβίδη Σημερινή 4 Μαρτίου 2012 στο οποίο αναφέρεται στο έγγραφο του ΑΚΕΛ για τις συγκλίσεις της Ε/κ πλευράς και καταλήγει ευλόγως ότι οι «θέσεις του ΑΚΕΛ για τον εποικισμό είναι τουρκογενείς και Χανέικες». Αναφέρει επίσης και δηλώσεις του δικηγόρου κ. Λουκή Λουκαίδη, ότι «η αποδοχή από κυπριακές κυβερνήσεις μαζικής παραμονής των εποίκων στην Κύπρο δεν συνιστά απλώς ενθάρρυνση και υπόθαλψη της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και του σχετικού εγκλήματος πολέμου αλλά, συγχρόνως, έμμεση συνενοχή για το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του κυπριακού πληθυσμού ως συνόλου». http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/469539
Η προμελετημένη πολιτική της Τουρκίας για εποικισμό ξεκίνησε από τότε που η Τουρκία με τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ είχαν προδιαγράψει το σχέδιό τους για «επανάκτηση της Κύπρου».
Κατά την διάρκεια της Τριμερούς στο Λονδίνο τέλη Αυγούστου 1955, όταν η δόλια Βρετανία κατάφερε να επαναφέρει την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος για το Κυπριακό, ο τότε υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας Φ. Ζορλού ισχυρίστηκε στους Βρετανούς ότι στην Τουρκία υπήρχαν 300,000 Τούρκοι που είχαν τουρκοκυπριακή καταγωγή! ΄Ηταν η πρώτη αναφορά των Τούρκων για τον επικείμενο εποικισμό και την δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου. (Βλέπε αποκλειστικές δημοσιεύσεις στην Σημερινή και ‘Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο» Φ.Α. 1992).Το επι σκοπού και προ πολλού σχεδιασμένο διαρκές έγκλημα του εποικισμού εφαρμόστηκε στη πράξη από το 1975.
Στόχος του εγκλήματος του εποικισμού, που ακολούθησε το πρώτο με τις βάρβαρες σφαγές των δύο εισβολών Ιουλίου και Αυγούστου 1974, ήταν να αντικατασταθεί το κενό που άφησαν οι 200,000 των Ελληνοκυπρίων εκτοπισθέντων προσφύγων μας. Σήμερα ο αριθμός των εποίκων ξεπερνά τις 200,000, αριθμός που αντικατέστησε και με το παραπάνω τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες.
Διεθνές και διαρκές έγκλημα ο εποικισμός και παραβίαση άρθρων Διεθνούς Δικαίου (βλέπε άρθρο Σ.Ι) που επιφέρει ποινικές κυρώσεις.
Μοναδική εξαίρεση οι Βρετανοί (και οι συνοδοιπόροι τους δικοί μας και ξένοι). Οι οποίοι υποστηρίζουν και επιβάλουν στην δική μας πλευρά ότι οι έποικοι δεν θα φύγουν. Δηλώσεις φλεγματικού και διζωνικού μ. Λόρδου Νίκολας Μπέθελ Σημερινή 28 Σεπτεμβρίου 1999, Λόρδου Ντέιβιντ Χάνει με Σχέδιο Ανάν…αλλά και τούτο:
Την 1η Ιανουαρίου 2008, λίγους μήνες πριν τις προεδρικές του ιδίου χρόνου, παρουσιάστηκε ουρανοκατέβατη στην εφημερίδα της Κύπρου Φιλελεύθερος μια συνέντευξη του ελλαδίτη εφοπλιστή Κώστα Καρρά και μέλους της διαβόητης διζωνικής ομάδας στο Λονδίνου «Φίλοι της Κύπρου» (που σοφίστηκαν και την σταθμισμένη ψήφο από το 1978 βλέπε δημοσίευση της γράφουσας στην Ελευθερία Λονδίνου 1.3.2012 www.eleftheria.co.uk ) που δόθηκε στον δημοσιογράφο της εφημερίδας Κώστα Βενιζέλο. Στην συνέντευξη εκείνη ο κ. Καρράς μας εισηγήθηκε όπως αποδεχτούμε όσο το δυνατό περισσότερους έποικους για να… αυξηθεί ο αριθμός των Τουρκοκυπρίων! Ο νέος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας λίγες μόνο μέρες μετά την ανάληψη της προεδρία το 2008, δέχθηκε στο προεδρικό αντιπροσωπεία Τουρκοκυπρίων αριστερών στους οποίους ανακοίνωσε ότι αποδεχόταν παραμονή 50.000 εποίκων! Προτού καν ξεκινήσουν συνομιλίες.
Στο έγγραφο του ΑΚΕΛ σημειώνεται και πως «η Ε/κ πλευρά συμφωνεί κατ΄αρχήν για την απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από Τούρκους υπηκόους».
Τον Ιούνιο του 1957 οι Τούρκοι ζήτησαν από τους Βρετανούς αντί διχοτόμησης ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ λύση, με ΔΥΟ ΖΩΝΕΣ… και πίστευαν ότι με λίγη συνεργασία από την ελληνοκυπριακή πλευρά θα μπορούσαν να υπάρχουν δύο ζώνες στην Κύπρο μία υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και μία υπό τουρκοκυπριακή… (Βλέπε βιβλία γράφουσας και πρόσφατο “¨Η Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011″).
Ο κ. Α. Κυπριανού, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ 2.3.2012, κολλημένος στη τουρκική διζωνική, δήλωσε ότι θα είναι «τέλειο άλλοθι στην Τουρκία η εγκατάλειψη (από εμάς τα θύματα) της διζωνικής».
Τουρκογενείς και Χανέικες τόσο ο εποικισμός όσο και η ρατσιστική Διζωνική. Για να εφαρμοστεί η τελευταία ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων. Για όσους ακόμα υποστηρίζουν την τουρκική αυτή διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν τολμούν να την εγκαταλείψουν και περιορίζονται σε διγλωσσίες, μισόλογα και άλλα τέτοια…
Για άμεση πρόσβαση ακολουθεί το άρθρο του Σ. Ιακωβίδη:
Το διαρκές έγκλημα του εποικισμού
Σημερινή 04/03/2012 | Του Σάββα Ιακωβίδη
Μετά την Αλεξανδρέττα η Τουρκία άρχισε τους σχεδιασμούς
Μια γάγγραινα που στοχεύει στη δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου για να προλειάνει την κατάποσή της, σε δεδομένη στιγμή, από το αττιλικό τέρας
Οι θέσεις του ΑΚΕΛ για τον εποικισμό είναι τουρκογενείς και Χανεϊκές
Ο εποικισμός είναι διαρκές έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μετά τη διαρροή των συγκλίσεων και του γενικού πλαισίου αρχών της ελληνικής πλευράς, όπως κατατέθηκαν από τον Πρόεδρο Χριστόφια. Και από τη δημοσιοποίηση του εγγράφου με τις θέσεις του ΑΚΕΛ για το Κυπριακό. Στο έγγραφο συγκλίσεων αναφέρεται ότι «η ε/κ πλευρά συμφωνεί κατ’ αρχήν για την απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από Τούρκους υπηκόους».
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα διαβουλευθεί πρώτα, λέγει, με την Ελλάδα σχετικά με τα πιο πάνω. Παράλληλα, όμως, οι δύο ηγέτες θα απευθυνθούν από κοινού στην Ε.Ε. «για τον τρόπο που αυτό (το ζήτημα) θα διευθετηθεί». Δηλ. να τσιμεντωθεί ο νόμιμος εποικισμός της Κύπρου. Στο έγγραφο του ΑΚΕΛ αναφέρονται τα εξής πρωτοφανή: «Είναι εφικτό να λέμε ότι εκείνοι που παντρεύτηκαν Τ/κυπρίους πρέπει να φύγουν; Θα βρούμε κατανόηση διεθνώς σε ένα τέτοιο αίτημα όταν η ίδια η νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρεί ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δικαιούνται να ζητήσουν ιθαγένεια; Είναι εφικτό να διώξουμε παιδιά μεικτών γάμων; Είναι εύκολο να διώξουμε κόσμο που γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Κύπρο ως έποικος;». Πρόκειται για θέσεις καθαρά τουρκογενείς και… Χανεϊκές!
Έγκλημα πολέμου
Ας ανατρέξουμε σε επίσημα στοιχεία και δεδομένα, όπως αυτά καταγράφονται σε κείμενο του Υπουργείου Εξωτερικών. Το Άρθρο 49 (6) της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, του 1949, Σχετικά με τους Αμάχους εν Καιρώ Πολέμου, απαγορεύει τη μεταφορά από την κατοχική δύναμη τού δικού της πληθυσμού στην περιοχή που κατέχει. Διαλαμβάνει ότι «η Κατοχική Δύναμη δεν θα απελάσει ή μεταφέρει μέρος του δικού της αμάχου πληθυσμού στο έδαφος που κατέχει». Στη Συμβουλευτική Γνωμοδότησή του στην υπόθεση Wall της 9ης Ιουλίου 2004, το Διεθνές Δικαστήριο απεφάνθη ότι το Άρθρο 49 (6) απαγορεύει όχι μόνο τις βίαιες μεταφορές «αλλά και οποιαδήποτε μέτρα λαμβάνονται από μια κατοχική Δύναμη για την οργάνωση ή ενθάρρυνση μεταφορών τμημάτων του ιδίου του πληθυσμού της στην κατεχόμενη περιοχή» (παράγραφος 120).
Η παραβίαση του Άρθρου 49 αποτελεί σοβαρή αθέτηση των Συνθηκών της Γενεύης και επιφέρει ποινικές κυρώσεις (Άρθρα 146, 147). Θεωρείται έγκλημα πολέμου. Επίσης το Άρθρο 85 (4)(α) του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου Ι του 1977, θεωρεί τη μεταφορά από την κατοχική δύναμη τμημάτων του δικού της άμαχου πληθυσμού, στο έδαφος που κατέχει, ως «σοβαρή παραβίαση» της Συνθήκης. Τέλος, το Άρθρο 8 (2) (β) (viii) του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αναφέρει τη «μεταφορά άμεσα ή έμμεσα από την Κατοχική Δύναμη τμημάτων του άμαχου πληθυσμού της στο έδαφος που κατέχει ως “έγκλημα πολέμου”».
Οι έποικοι εμποδίζουν την επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων
Μετά την τουρκική εισβολή, πολυάριθμα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης, του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζουν την εισβολή εποίκων στο κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα, τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιχειρούμενη δημογραφική αλλοίωση. Στο Ψήφισμα 4 (ΧΧΧΙΙ) (27/2/76), η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καλεί τα μέρη να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες που μεταβάλλουν τη δημογραφική δομή της Κύπρου και στο Ψήφισμα 1987/50 (11.3.1987), η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκφράζει ανησυχία για την εισροή εποίκων, καλεί δε σε σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών του πληθυσμού της Κύπρου. Η παρουσία των εποίκων επηρεάζει την εφαρμογή του δικαιώματος των προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκίας διά του εποικισμού; Ιδού πώς περιγράφονται από το Υπουργείο Εξωτερικών:
1.- Η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα και η αλλοίωση της πληθυσμιακής ισορροπίας στο νησί μεταξύ των Τούρκων και Ελλήνων της νήσου, ώστε να δικαιολογήσει τις απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς σχετικά με την εδαφική και συνταγματική πτυχή του Κυπριακού.
2.- Το εθνικό ξεκαθάρισμα της κατεχόμενης περιοχής και η μαζική μεταφορά Τούρκων από την Τουρκία. Η πολιτική αυτή, σε συνδυασμό με την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων κατοίκων της περιοχής, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς και την παράνομη αλλαγή των γεωγραφικών ονομάτων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, στοχεύουν στην εξάλειψη καθετί ελληνικού και χριστιανικού που υπήρχε για αιώνες και στην τουρκοποίηση της περιοχής.
3.- Η αλλαγή του ισοζυγίου δυνάμεων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και ο έλεγχος της πολιτικής ζωής των κατεχομένων περιοχών. Για τον σκοπό αυτό, στους εποίκους έχουν δοθεί «ιθαγένεια», ελληνοκυπριακές περιουσίες, «εκλογικά δικαιώματα» και άδειες εργασίας.
4.- Ο έλεγχος και η χειραγώγηση της πολιτικής θέλησης των Τουρκοκυπρίων (ακόμα και μετά τη λύση).
5.- Η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στο νησί, με τη διάθεση επιπρόσθετων εκπαιδευμένων εφεδρειών για τις δυνάμεις κατοχής.
6.- Ο επηρεασμός μιας δίκαιης λύσης με τη δημιουργία νέων τετελεσμένων, των οποίων η ανατροπή να αποδειχθεί πρακτικά δύσκολη.
Οι πιο πάνω ορθές επισημάνσεις της τουρκικής στοχοθεσίας αναιρούνται από τις θέσεις, που ο Πρόεδρος Χριστόφιας κατέθεσε στο τραπέζι των συνομιλιών. Παρά τη δέσμευσή του ότι ήρθε για να διορθώσει λάθη των προκατόχων του, με την πολιτική του τα επιβαρύνει αντί να τα διορθώνει.
Επιστροφή του εκτρώματος
Από τις θέσεις Χριστόφια και εκείνες του ΑΚΕΛ, είναι εμφανές ότι ο Πρόεδρος παραμένει πιστός στη δήλωσή του, της 24/4/2004. Ότι, δηλαδή, είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν, πιεζόμενος από την πλειοψηφία των πατριωτών ΑΚΕΛικών, για να τσιμεντώσει το «ναι». Όλη η διαπραγματευτική προσπάθειά του στοχεύει στη βελτίωση όρων και προνοιών του σχεδίου Ανάν, που ο κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε με τη σωτήρια πλειοψηφία του 76%. Στο κείμενό του, το Υπουργείο Εξωτερικών ακριβώς επισημαίνει: «Ένας από τους κύριους λόγους για την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ήταν ότι το Σχέδιο θα είχε νομιμοποιήσει τη συνεχιζόμενη παρουσία της τεράστιας πλειοψηφίας των Τούρκων εποίκων, περιελάμβανε δε πρόνοιες που θα επέτρεπαν να συνεχιστεί η εισροή Τούρκων υπηκόων στην Κύπρο». Άλλη πολιτική το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλη ο Πρόεδρος…
Όπως το Υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζει, η πολιτική του εποικισμού που ακολουθεί η Τουρκία στην Κύπρο «αντίκειται στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που υπέγραψαν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Παράρτημα Δ της Συνθήκης διέπει την ιθαγένεια της Κύπρου και καθιστά αδύνατο και παράνομο για τη μια ή την άλλη κοινότητα να διαταράξει τη δημογραφική ισορροπία, φέρνοντας μεγάλο αριθμό Τούρκων ή Ελλήνων με τον ισχυρισμό ότι είναι ελληνοκυπριακής ή τουρκοκυπριακής καταγωγής και, άρα, δικαιούνται να έρθουν στην Κύπρο». Οι θέσεις Χριστόφια-ΑΚΕΛ συνιστούν προσχώρηση προς εκείνες των Τούρκων, μετά τις γνωστές θέσεις του λόρδου Χάνεϊ.
Κουκό και Λάξο
Στις θέσεις Χριστόφια και ΑΚΕΛ δεν γίνεται καμία αναφορά σε δύο σημαντικές εκθέσεις, που ετοιμάστηκαν από την Επιτροπή Μετανάστευσης, Προσφύγων και Δημογραφίας του Συμβουλίου της Ευρώπης, πρώτα το 1992 (Εισηγητής: Αλφόνς Κουκό, Ισπανία) και το 2003 (Εισηγητής: Τζάακο Λάξο, Φινλανδία).
Η έκθεση Κουκό ανέφερε συμπερασματικά ότι η δημογραφική σύνθεση της Κύπρου αλλοιώνεται ριζικά σαν αποτέλεσμα της εγκατάστασης χιλιάδων ξένων που μεταφέρονται από την Τουρκία. Χαρακτηρίζει την εγκατάσταση Τούρκων εποίκων ως αδιαμφισβήτητο γεγονός και αναφέρει σαφώς ότι η παρουσία τους αποτελεί πρόσθετο εμπόδιο στην ειρηνική επίλυση με διαπραγματεύσεις του Κυπριακού.
Μια δεκαετία αργότερα, ο Φινλανδός βουλευτής Τζάακο Λάξο παρουσίασε σχετική Έκθεση (2 Μαΐου 2003) μετά που επισκέφθηκε δύο φορές την Κύπρο (5-12 Μαρτίου 2001 και 28-30 Οκτωβρίου 2002). Με την υποβολή της Έκθεσης Λάξο, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία, Εισήγηση (1608/24/6/2003), η οποία αναφέρει μεταξύ άλλων:«Είναι πολύ καλά γνωστό ότι η δημογραφική δομή της νήσου υφίσταται συνεχείς διαφοροποιήσεις από της ντε φάκτο διχοτόμησής της το 1974, σαν αποτέλεσμα της σκόπιμης πολιτικής τ/κ διοίκησης και της Τουρκίας».
Συνενοχή στον εποικισμό
Ο δικηγόρος Λουκής Λουκαΐδης, τέως δικαστής του ΕΔΑΔ, υποστηρίζει ότι «η αποδοχή από κυπριακές κυβερνήσεις μαζικής παραμονής των εποίκων στην Κύπρο δεν συνιστά απλώς ενθάρρυνση και υπόθαλψη της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και του σχετικού εγκλήματος πολέμου αλλά, συγχρόνως, έμμεση συνενοχή για το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του κυπριακού πληθυσμού ως συνόλου.
Ακόμη και αυτός ο Didier Pfirter, νομικός σύμβουλος του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ για τη λύση του Κυπριακού που κατέληξε στο αξιοθρήνητο Σχέδιο Ανάν, σε ένα άρθρο του για το Σχέδιο αυτό, παρά την ανεδαφική φιλοτουρκική επιχειρηματολογία του, αναγκάστηκε να παραδεχτεί τη δυσκολία αναγνώρισης δικαιωμάτων παραμονής στους εποίκους στην υπό κατοχή περιοχή της Κύπρου διότι, όπως ο ίδιος τονίζει, “η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί ελαφρά τη καρδία να δεχτεί κατοχικές δυνάμεις που δημιούργησαν γεγονότα κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου να θερίσουν τα οφέλη των παρανόμων ενεργειών τους επικαλούμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα του πληθυσμού που χρησιμοποιήθηκε ως όργανο για τις ενέργειες αυτές”.
»Στη συνέχεια υποδεικνύει ότι η συζήτηση για το σχέδιο Ανάν τού θέματος των εποίκων με βάση αρχές διακόπηκε όταν οι δυο πλευρές αποφάσισαν, άσχετα με τις απόψεις του ιδίου ή των Ηνωμένων Εθνών, να μιλήσουν για αριθμούς μάλλον παρά για αρχές! Δυστυχώς διαφαίνεται παρόμοια τάση και από τον σημερινό Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Πηγή : www.fanoulla.koukouvagia.com
Αναφέρομαι στο άρθρο του αγαπητού Σάββα Ιακωβίδη Σημερινή 4 Μαρτίου 2012 στο οποίο αναφέρεται στο έγγραφο του ΑΚΕΛ για τις συγκλίσεις της Ε/κ πλευράς και καταλήγει ευλόγως ότι οι «θέσεις του ΑΚΕΛ για τον εποικισμό είναι τουρκογενείς και Χανέικες». Αναφέρει επίσης και δηλώσεις του δικηγόρου κ. Λουκή Λουκαίδη, ότι «η αποδοχή από κυπριακές κυβερνήσεις μαζικής παραμονής των εποίκων στην Κύπρο δεν συνιστά απλώς ενθάρρυνση και υπόθαλψη της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και του σχετικού εγκλήματος πολέμου αλλά, συγχρόνως, έμμεση συνενοχή για το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του κυπριακού πληθυσμού ως συνόλου». http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/469539
Η προμελετημένη πολιτική της Τουρκίας για εποικισμό ξεκίνησε από τότε που η Τουρκία με τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ είχαν προδιαγράψει το σχέδιό τους για «επανάκτηση της Κύπρου».
Κατά την διάρκεια της Τριμερούς στο Λονδίνο τέλη Αυγούστου 1955, όταν η δόλια Βρετανία κατάφερε να επαναφέρει την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος για το Κυπριακό, ο τότε υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας Φ. Ζορλού ισχυρίστηκε στους Βρετανούς ότι στην Τουρκία υπήρχαν 300,000 Τούρκοι που είχαν τουρκοκυπριακή καταγωγή! ΄Ηταν η πρώτη αναφορά των Τούρκων για τον επικείμενο εποικισμό και την δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου. (Βλέπε αποκλειστικές δημοσιεύσεις στην Σημερινή και ‘Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο» Φ.Α. 1992).Το επι σκοπού και προ πολλού σχεδιασμένο διαρκές έγκλημα του εποικισμού εφαρμόστηκε στη πράξη από το 1975.
Στόχος του εγκλήματος του εποικισμού, που ακολούθησε το πρώτο με τις βάρβαρες σφαγές των δύο εισβολών Ιουλίου και Αυγούστου 1974, ήταν να αντικατασταθεί το κενό που άφησαν οι 200,000 των Ελληνοκυπρίων εκτοπισθέντων προσφύγων μας. Σήμερα ο αριθμός των εποίκων ξεπερνά τις 200,000, αριθμός που αντικατέστησε και με το παραπάνω τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες.
Διεθνές και διαρκές έγκλημα ο εποικισμός και παραβίαση άρθρων Διεθνούς Δικαίου (βλέπε άρθρο Σ.Ι) που επιφέρει ποινικές κυρώσεις.
Μοναδική εξαίρεση οι Βρετανοί (και οι συνοδοιπόροι τους δικοί μας και ξένοι). Οι οποίοι υποστηρίζουν και επιβάλουν στην δική μας πλευρά ότι οι έποικοι δεν θα φύγουν. Δηλώσεις φλεγματικού και διζωνικού μ. Λόρδου Νίκολας Μπέθελ Σημερινή 28 Σεπτεμβρίου 1999, Λόρδου Ντέιβιντ Χάνει με Σχέδιο Ανάν…αλλά και τούτο:
Την 1η Ιανουαρίου 2008, λίγους μήνες πριν τις προεδρικές του ιδίου χρόνου, παρουσιάστηκε ουρανοκατέβατη στην εφημερίδα της Κύπρου Φιλελεύθερος μια συνέντευξη του ελλαδίτη εφοπλιστή Κώστα Καρρά και μέλους της διαβόητης διζωνικής ομάδας στο Λονδίνου «Φίλοι της Κύπρου» (που σοφίστηκαν και την σταθμισμένη ψήφο από το 1978 βλέπε δημοσίευση της γράφουσας στην Ελευθερία Λονδίνου 1.3.2012 www.eleftheria.co.uk ) που δόθηκε στον δημοσιογράφο της εφημερίδας Κώστα Βενιζέλο. Στην συνέντευξη εκείνη ο κ. Καρράς μας εισηγήθηκε όπως αποδεχτούμε όσο το δυνατό περισσότερους έποικους για να… αυξηθεί ο αριθμός των Τουρκοκυπρίων! Ο νέος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας λίγες μόνο μέρες μετά την ανάληψη της προεδρία το 2008, δέχθηκε στο προεδρικό αντιπροσωπεία Τουρκοκυπρίων αριστερών στους οποίους ανακοίνωσε ότι αποδεχόταν παραμονή 50.000 εποίκων! Προτού καν ξεκινήσουν συνομιλίες.
Στο έγγραφο του ΑΚΕΛ σημειώνεται και πως «η Ε/κ πλευρά συμφωνεί κατ΄αρχήν για την απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από Τούρκους υπηκόους».
Τον Ιούνιο του 1957 οι Τούρκοι ζήτησαν από τους Βρετανούς αντί διχοτόμησης ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ λύση, με ΔΥΟ ΖΩΝΕΣ… και πίστευαν ότι με λίγη συνεργασία από την ελληνοκυπριακή πλευρά θα μπορούσαν να υπάρχουν δύο ζώνες στην Κύπρο μία υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και μία υπό τουρκοκυπριακή… (Βλέπε βιβλία γράφουσας και πρόσφατο “¨Η Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011″).
Ο κ. Α. Κυπριανού, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ 2.3.2012, κολλημένος στη τουρκική διζωνική, δήλωσε ότι θα είναι «τέλειο άλλοθι στην Τουρκία η εγκατάλειψη (από εμάς τα θύματα) της διζωνικής».
Τουρκογενείς και Χανέικες τόσο ο εποικισμός όσο και η ρατσιστική Διζωνική. Για να εφαρμοστεί η τελευταία ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων. Για όσους ακόμα υποστηρίζουν την τουρκική αυτή διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν τολμούν να την εγκαταλείψουν και περιορίζονται σε διγλωσσίες, μισόλογα και άλλα τέτοια…
Για άμεση πρόσβαση ακολουθεί το άρθρο του Σ. Ιακωβίδη:
Το διαρκές έγκλημα του εποικισμού
Σημερινή 04/03/2012 | Του Σάββα Ιακωβίδη
Μετά την Αλεξανδρέττα η Τουρκία άρχισε τους σχεδιασμούς
Μια γάγγραινα που στοχεύει στη δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου για να προλειάνει την κατάποσή της, σε δεδομένη στιγμή, από το αττιλικό τέρας
Οι θέσεις του ΑΚΕΛ για τον εποικισμό είναι τουρκογενείς και Χανεϊκές
Ο εποικισμός είναι διαρκές έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μετά τη διαρροή των συγκλίσεων και του γενικού πλαισίου αρχών της ελληνικής πλευράς, όπως κατατέθηκαν από τον Πρόεδρο Χριστόφια. Και από τη δημοσιοποίηση του εγγράφου με τις θέσεις του ΑΚΕΛ για το Κυπριακό. Στο έγγραφο συγκλίσεων αναφέρεται ότι «η ε/κ πλευρά συμφωνεί κατ’ αρχήν για την απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από Τούρκους υπηκόους».
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα διαβουλευθεί πρώτα, λέγει, με την Ελλάδα σχετικά με τα πιο πάνω. Παράλληλα, όμως, οι δύο ηγέτες θα απευθυνθούν από κοινού στην Ε.Ε. «για τον τρόπο που αυτό (το ζήτημα) θα διευθετηθεί». Δηλ. να τσιμεντωθεί ο νόμιμος εποικισμός της Κύπρου. Στο έγγραφο του ΑΚΕΛ αναφέρονται τα εξής πρωτοφανή: «Είναι εφικτό να λέμε ότι εκείνοι που παντρεύτηκαν Τ/κυπρίους πρέπει να φύγουν; Θα βρούμε κατανόηση διεθνώς σε ένα τέτοιο αίτημα όταν η ίδια η νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρεί ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δικαιούνται να ζητήσουν ιθαγένεια; Είναι εφικτό να διώξουμε παιδιά μεικτών γάμων; Είναι εύκολο να διώξουμε κόσμο που γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Κύπρο ως έποικος;». Πρόκειται για θέσεις καθαρά τουρκογενείς και… Χανεϊκές!
Έγκλημα πολέμου
Ας ανατρέξουμε σε επίσημα στοιχεία και δεδομένα, όπως αυτά καταγράφονται σε κείμενο του Υπουργείου Εξωτερικών. Το Άρθρο 49 (6) της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, του 1949, Σχετικά με τους Αμάχους εν Καιρώ Πολέμου, απαγορεύει τη μεταφορά από την κατοχική δύναμη τού δικού της πληθυσμού στην περιοχή που κατέχει. Διαλαμβάνει ότι «η Κατοχική Δύναμη δεν θα απελάσει ή μεταφέρει μέρος του δικού της αμάχου πληθυσμού στο έδαφος που κατέχει». Στη Συμβουλευτική Γνωμοδότησή του στην υπόθεση Wall της 9ης Ιουλίου 2004, το Διεθνές Δικαστήριο απεφάνθη ότι το Άρθρο 49 (6) απαγορεύει όχι μόνο τις βίαιες μεταφορές «αλλά και οποιαδήποτε μέτρα λαμβάνονται από μια κατοχική Δύναμη για την οργάνωση ή ενθάρρυνση μεταφορών τμημάτων του ιδίου του πληθυσμού της στην κατεχόμενη περιοχή» (παράγραφος 120).
Η παραβίαση του Άρθρου 49 αποτελεί σοβαρή αθέτηση των Συνθηκών της Γενεύης και επιφέρει ποινικές κυρώσεις (Άρθρα 146, 147). Θεωρείται έγκλημα πολέμου. Επίσης το Άρθρο 85 (4)(α) του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου Ι του 1977, θεωρεί τη μεταφορά από την κατοχική δύναμη τμημάτων του δικού της άμαχου πληθυσμού, στο έδαφος που κατέχει, ως «σοβαρή παραβίαση» της Συνθήκης. Τέλος, το Άρθρο 8 (2) (β) (viii) του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αναφέρει τη «μεταφορά άμεσα ή έμμεσα από την Κατοχική Δύναμη τμημάτων του άμαχου πληθυσμού της στο έδαφος που κατέχει ως “έγκλημα πολέμου”».
Οι έποικοι εμποδίζουν την επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων
Μετά την τουρκική εισβολή, πολυάριθμα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης, του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζουν την εισβολή εποίκων στο κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα, τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιχειρούμενη δημογραφική αλλοίωση. Στο Ψήφισμα 4 (ΧΧΧΙΙ) (27/2/76), η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καλεί τα μέρη να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες που μεταβάλλουν τη δημογραφική δομή της Κύπρου και στο Ψήφισμα 1987/50 (11.3.1987), η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκφράζει ανησυχία για την εισροή εποίκων, καλεί δε σε σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών του πληθυσμού της Κύπρου. Η παρουσία των εποίκων επηρεάζει την εφαρμογή του δικαιώματος των προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκίας διά του εποικισμού; Ιδού πώς περιγράφονται από το Υπουργείο Εξωτερικών:
1.- Η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα και η αλλοίωση της πληθυσμιακής ισορροπίας στο νησί μεταξύ των Τούρκων και Ελλήνων της νήσου, ώστε να δικαιολογήσει τις απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς σχετικά με την εδαφική και συνταγματική πτυχή του Κυπριακού.
2.- Το εθνικό ξεκαθάρισμα της κατεχόμενης περιοχής και η μαζική μεταφορά Τούρκων από την Τουρκία. Η πολιτική αυτή, σε συνδυασμό με την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων κατοίκων της περιοχής, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς και την παράνομη αλλαγή των γεωγραφικών ονομάτων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, στοχεύουν στην εξάλειψη καθετί ελληνικού και χριστιανικού που υπήρχε για αιώνες και στην τουρκοποίηση της περιοχής.
3.- Η αλλαγή του ισοζυγίου δυνάμεων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και ο έλεγχος της πολιτικής ζωής των κατεχομένων περιοχών. Για τον σκοπό αυτό, στους εποίκους έχουν δοθεί «ιθαγένεια», ελληνοκυπριακές περιουσίες, «εκλογικά δικαιώματα» και άδειες εργασίας.
4.- Ο έλεγχος και η χειραγώγηση της πολιτικής θέλησης των Τουρκοκυπρίων (ακόμα και μετά τη λύση).
5.- Η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στο νησί, με τη διάθεση επιπρόσθετων εκπαιδευμένων εφεδρειών για τις δυνάμεις κατοχής.
6.- Ο επηρεασμός μιας δίκαιης λύσης με τη δημιουργία νέων τετελεσμένων, των οποίων η ανατροπή να αποδειχθεί πρακτικά δύσκολη.
Οι πιο πάνω ορθές επισημάνσεις της τουρκικής στοχοθεσίας αναιρούνται από τις θέσεις, που ο Πρόεδρος Χριστόφιας κατέθεσε στο τραπέζι των συνομιλιών. Παρά τη δέσμευσή του ότι ήρθε για να διορθώσει λάθη των προκατόχων του, με την πολιτική του τα επιβαρύνει αντί να τα διορθώνει.
Επιστροφή του εκτρώματος
Από τις θέσεις Χριστόφια και εκείνες του ΑΚΕΛ, είναι εμφανές ότι ο Πρόεδρος παραμένει πιστός στη δήλωσή του, της 24/4/2004. Ότι, δηλαδή, είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν, πιεζόμενος από την πλειοψηφία των πατριωτών ΑΚΕΛικών, για να τσιμεντώσει το «ναι». Όλη η διαπραγματευτική προσπάθειά του στοχεύει στη βελτίωση όρων και προνοιών του σχεδίου Ανάν, που ο κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε με τη σωτήρια πλειοψηφία του 76%. Στο κείμενό του, το Υπουργείο Εξωτερικών ακριβώς επισημαίνει: «Ένας από τους κύριους λόγους για την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ήταν ότι το Σχέδιο θα είχε νομιμοποιήσει τη συνεχιζόμενη παρουσία της τεράστιας πλειοψηφίας των Τούρκων εποίκων, περιελάμβανε δε πρόνοιες που θα επέτρεπαν να συνεχιστεί η εισροή Τούρκων υπηκόων στην Κύπρο». Άλλη πολιτική το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλη ο Πρόεδρος…
Όπως το Υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζει, η πολιτική του εποικισμού που ακολουθεί η Τουρκία στην Κύπρο «αντίκειται στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που υπέγραψαν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Παράρτημα Δ της Συνθήκης διέπει την ιθαγένεια της Κύπρου και καθιστά αδύνατο και παράνομο για τη μια ή την άλλη κοινότητα να διαταράξει τη δημογραφική ισορροπία, φέρνοντας μεγάλο αριθμό Τούρκων ή Ελλήνων με τον ισχυρισμό ότι είναι ελληνοκυπριακής ή τουρκοκυπριακής καταγωγής και, άρα, δικαιούνται να έρθουν στην Κύπρο». Οι θέσεις Χριστόφια-ΑΚΕΛ συνιστούν προσχώρηση προς εκείνες των Τούρκων, μετά τις γνωστές θέσεις του λόρδου Χάνεϊ.
Κουκό και Λάξο
Στις θέσεις Χριστόφια και ΑΚΕΛ δεν γίνεται καμία αναφορά σε δύο σημαντικές εκθέσεις, που ετοιμάστηκαν από την Επιτροπή Μετανάστευσης, Προσφύγων και Δημογραφίας του Συμβουλίου της Ευρώπης, πρώτα το 1992 (Εισηγητής: Αλφόνς Κουκό, Ισπανία) και το 2003 (Εισηγητής: Τζάακο Λάξο, Φινλανδία).
Η έκθεση Κουκό ανέφερε συμπερασματικά ότι η δημογραφική σύνθεση της Κύπρου αλλοιώνεται ριζικά σαν αποτέλεσμα της εγκατάστασης χιλιάδων ξένων που μεταφέρονται από την Τουρκία. Χαρακτηρίζει την εγκατάσταση Τούρκων εποίκων ως αδιαμφισβήτητο γεγονός και αναφέρει σαφώς ότι η παρουσία τους αποτελεί πρόσθετο εμπόδιο στην ειρηνική επίλυση με διαπραγματεύσεις του Κυπριακού.
Μια δεκαετία αργότερα, ο Φινλανδός βουλευτής Τζάακο Λάξο παρουσίασε σχετική Έκθεση (2 Μαΐου 2003) μετά που επισκέφθηκε δύο φορές την Κύπρο (5-12 Μαρτίου 2001 και 28-30 Οκτωβρίου 2002). Με την υποβολή της Έκθεσης Λάξο, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία, Εισήγηση (1608/24/6/2003), η οποία αναφέρει μεταξύ άλλων:«Είναι πολύ καλά γνωστό ότι η δημογραφική δομή της νήσου υφίσταται συνεχείς διαφοροποιήσεις από της ντε φάκτο διχοτόμησής της το 1974, σαν αποτέλεσμα της σκόπιμης πολιτικής τ/κ διοίκησης και της Τουρκίας».
Συνενοχή στον εποικισμό
Ο δικηγόρος Λουκής Λουκαΐδης, τέως δικαστής του ΕΔΑΔ, υποστηρίζει ότι «η αποδοχή από κυπριακές κυβερνήσεις μαζικής παραμονής των εποίκων στην Κύπρο δεν συνιστά απλώς ενθάρρυνση και υπόθαλψη της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και του σχετικού εγκλήματος πολέμου αλλά, συγχρόνως, έμμεση συνενοχή για το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του κυπριακού πληθυσμού ως συνόλου.
Ακόμη και αυτός ο Didier Pfirter, νομικός σύμβουλος του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ για τη λύση του Κυπριακού που κατέληξε στο αξιοθρήνητο Σχέδιο Ανάν, σε ένα άρθρο του για το Σχέδιο αυτό, παρά την ανεδαφική φιλοτουρκική επιχειρηματολογία του, αναγκάστηκε να παραδεχτεί τη δυσκολία αναγνώρισης δικαιωμάτων παραμονής στους εποίκους στην υπό κατοχή περιοχή της Κύπρου διότι, όπως ο ίδιος τονίζει, “η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί ελαφρά τη καρδία να δεχτεί κατοχικές δυνάμεις που δημιούργησαν γεγονότα κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου να θερίσουν τα οφέλη των παρανόμων ενεργειών τους επικαλούμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα του πληθυσμού που χρησιμοποιήθηκε ως όργανο για τις ενέργειες αυτές”.
»Στη συνέχεια υποδεικνύει ότι η συζήτηση για το σχέδιο Ανάν τού θέματος των εποίκων με βάση αρχές διακόπηκε όταν οι δυο πλευρές αποφάσισαν, άσχετα με τις απόψεις του ιδίου ή των Ηνωμένων Εθνών, να μιλήσουν για αριθμούς μάλλον παρά για αρχές! Δυστυχώς διαφαίνεται παρόμοια τάση και από τον σημερινό Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Πηγή : www.fanoulla.koukouvagia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου