Η επίσκεψη του Γ.Γ. του ΟΗΕ

ΤΟΥ ΔΡΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΨΙΛΟΓΕΝΗ*


Είναι βέβαια κοινό μυστικό, ότι ο ΟΗΕ δεν αποτελεί ένα διεθνές πολιτικό σώμα αδιάφθορων και αδέκαστων, όπου ο αδύνατος μπορεί να βρει το δίκαιό του. Είναι, δυστυχώς, καρπός του συσχετισμού δυνάμεων που προέκυψε μετά το τέλος του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου και ανατράπηκε υπέρ των Αγγλοαμερικανών, μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και την παρακμή των Αδεσμεύτων. Ωστόσο, αποτελεί ακόμα το μη χείρον, ιδιαίτερα για τους μικρούς και αδύνατους, που η γεωγραφική τους θέση επηρεάζει σημαντικά και το πολιτικό τους πεπρωμένο. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι αυτοί, συνεκτιμώντας ορθά και έγκαιρα τα συμφέροντα των μεγάλων στην περιοχή τους, ελίσσονται ανάλογα, διατηρώντας όμως θέσεις όσο πιο κοντά γίνεται προς τις αρχές του διεθνούς αυτού οργανισμού. Διαφορετικά, απλώς ακολουθούν το δρόμο της βαθμιαίας υποταγής. Και το δικό μας κράτος δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Δυστυχώς όμως, για μιαν ακόμα φορά, η ηγεσία μας έσφαλε στην εκτίμηση των δεδομένων.

Με αποτέλεσμα η πλειονότητα των αναλυτών αλλά και των πολιτικών κομμάτων να εκφράζουν ανησυχίες για το μέλλον. Γιατί ναι μεν η επίσκεψη του Γ.Γ. του διεθνούς οργανισμού ήταν από μόνη της σημαντικό πολιτικό γεγονός. Το σημαντικότερο, όμως, είναι τα αποτελέσματά της. Κατά πόσο, δηλαδή, η επίσκεψη συνέβαλε στην προώθηση μιας λύσης σύμφωνης με τις αρχές και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που είναι, ας μην το ξεχνούμε, ο στόχος των συνομιλιών. Και αυτό, δυστυχώς, δεν τεκμηριώνεται από τα αποτελέσματα που έχουμε μπροστά μας. Πρώτα γιατί ενώ οι συνομιλίες καρκινοβατούσαν, εμείς σπεύσαμε να τις εντατικοποιήσουμε κιόλας, ως να βρισκόμασταν προ μιας επικείμενης λύσης και δεν έπρεπε να χαθεί η περίπου ιστορική ευκαιρία. Έτσι όμως συγκαλύψαμε την ευθύνη της Άγκυρας για το ουσιαστικό ναυάγιο των συνομιλιών, γεγονός που είχε επισημοποιηθεί με τις κατά γενικήν ομολογία απαράδεκτες προτάσεις της επί της διακυβέρνησης. Επρόκειτο, δυστυχώς, για σφάλμα που βοήθησε την Τουρκία στην πορεία της προς την Ε.Ε., αλλά και στη θετική εικόνα, που αυτή προσπαθεί να δημιουργήσει διεθνώς, ότι δηλαδή, ενώ κατέχει παράνομα το 38% του κυπριακού εδάφους, ευθύνονται οι Ε/κ για το ουσιαστικό αδιέξοδο! Επιπλέον και το χειρότερο, έδωσε το μήνυμα στον ΟΗΕ ότι, για μιαν ακόμα φορά, είμαστε έτοιμοι γι' αλλαγή της βάσης των συνομιλιών και, κατ’ επέκταση, για νέες υποχωρήσεις ουσίας. Γι’ αυτό και ο διεθνής οργανισμός έσπευσε σιωπηρά να επικυρώσει τις πρόδηλα, εκτός διαπραγματευτικής βάσης, τουρκικές προτάσεις, γεγονός που, με τον ίδιο τρόπο, αντανακλάται και στο κοινό ανακοινωθέν. Το γεγονός δε ότι δέχθηκε να συμπράξει και σ’ ένα παιγνίδι εξόφθαλμης αναβάθμισης του κατοχικού καθεστώτος, αποτελεί μια δεύτερη, επί του προκειμένου, απόδειξη. Λάθος εκτίμηση, λοιπόν, η αποδοχή της επίσκεψης Μπαν Κι Μουν σ’ αυτό το στάδιο. Λανθασμένη όμως και η διαχείρισή της. Γιατί και αν ακόμα δεν μπορούσαμε να αναβάλουμε την επίσκεψη, ήταν τουλάχιστον ευκαιρία να καταγγείλουμε το αδιέξοδο που προκάλεσαν οι τουρκικές μεθοδεύσεις.
Η σιωπή, όμως, δεν είναι πάντα χρυσός. Συχνά είναι και συναίνεση.
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, μετά από μια ζημιογόνα συνεισφορά στο τουρκικό επικοινωνιακό παιγνίδι, συμβάλαμε, έστω και ακούσια, στην αλλαγή διαπραγματευτικής βάσης, που η Άγκυρα επιδιώκει. Γιατί, αντί να προβάλουμε την κατοχή και τα συνεχιζόμενα δεινά μας, εμείς, αφού δεχθήκαμε την επικάλυψή της με τη δικοινοτική διαφορά, τελικά συμφωνήσαμε ότι το οφθαλμοφανές αδιέξοδο, που προκάλεσε η Τουρκία, είναι πρόοδος και μάλιστα σημαντική.

*Πρέσβης ε.τ.


Πηγή : http://www.sigmalive.com/